‘De bloei van de stad is ook onze bloei’. 

Deze eenvoudige, maar diepgaande gedachte komt uit de bijbel en is voor onze fractie de leidraad in al ons handelen. Het herinnert ons aan onze dienende rol: niet enkel het besturen van de gemeente, maar het onophoudelijk oog houden voor de inwoners die deze stad maken tot wat zij is. De afgelopen tijd heb ik vaker mensen gesproken die, met een verwijzing naar het soms polariserende spel in de Tweede Kamer, het advies kregen om ver weg te blijven uit de politiek. Zonde. Maar bij ons, in de raad van Nieuwegein, gaat het doorgaans gelukkig anders. Hier proberen we de dialoog te voeren en te bouwen aan de toekomst van onze eigen gemeenschap.

Bij die dienende rol hoort ook een open blik en een diepgaand begrip voor de realiteit van onze inwoners. Ik observeer graag.  Zo zag ik onlangs een tiener die ik ken, en die normaal heel gedwee overkomt, opeens roekeloos over de stoep bij de basisschool van mijn zoon sjeesde op zijn fatbike, dwars door een groep wachtende ouders en dus ook moeders met baby's in hun kinderwagens. Ik riep hem; hij keek om. Eerst met een rebelse blik in zijn ogen, dan met schrik en schaamte. Hij herkende mij, en hij wist heel goed dat dit gedrag niet oké was. Moeten we dan toch maar snel naar die minimale leeftijd voor tieners op fatbikes? - knipoog - 

Mijn gedachten gingen verder dan de directe waarneming. Ik besefte dat ik half niet wist wat deze jongen had meegemaakt. Hij wordt opgevoed door zijn oma, die de Nederlandse taal niet goed beheerst. Zijn vader en moeder wonen elders op de wereld en hebben zich niet of nauwelijks bemoeid met zijn opvoeding. Wat doet dit precies met iemand? Op zo’n moment krijg ik direct weer compassie voor hem. De bloei van de stad is onze bloei. Want deze jongeren, en ook alle andere inwoners van onze stad, hebben het nodig om gezien te worden. Dat we verder kijken dan gedrag, dan uiterlijk, dan verslaving etc. Maar ook verder kijken dan enkel het systeem. Wat kan wel en wat niet? Ho, wacht, dat is niet de verantwoordelijkheid van de gemeente of de raad! Dan is mijn vraag: van wie dan wel? Want als ons systeem faalt, falen wij onze inwoners, en ook deze tiener die zo roekeloos door een groep ouders en kinderen reed op zijn fatbike.